Als je termen hoort als snake bite, flat helix, high nostril of orbital, weet je dan meteen waar het over gaat? Mooi, dan is dit misschien de juiste blogpost voor jou. Voor alle anderen: Bovenstaande termen verwijzen naar verschillende piercings voor de mond, het oor en de neus. Aangezien lichaamssieraden momenteel een comeback maken (zelfs alle navelpiercingsdragers kunnen zich verheugen), wilden we het onderwerp piercings nog eens onder de loep nemen met het oog op borstvoeding. Het is duidelijk dat een neus- of oorpiercing niet in de weg zal zitten. Dat is misschien meer het geval als je baby als ze zes maanden oud isi, iets glimmends op je gezicht ontdekt en eraan wil trekken (au!). Deze post gaat echter over tepelpiercings. Dus als jij een van die vrouwen bent die een tepelpiercing heeft laten zetten en je bent een zwangerschap aan het plannen, dan moet je de onderstaande tips proberen:
Tepelpiercings in de zwangerschap
Als je niet zonder je piercing wilt, is het verstandig om grotere sieraden te gebruiken dan je gewend bent. Aangezien niet alleen de borsten groeien tijdens de zwangerschap, maar ook de tepel in volume toeneemt, en er anders wat onaangename drukpunten kunnen ontstaan. Het is ook aan te bevelen over te schakelen op nylon sieraden (bijvoorbeeld kunststof beugels van polytetrafluorethyleen (PTFE) of teflon). Het voordeel hiervan is dat het materiaal u meestal niet hindert wanneer uw borsten gevoeliger worden. Als je nog geen tepelpiercing hebt, maar er wel een zou willen, kunnen we je alleen afraden om je tijdens de zwangerschap te laten piercen. Het kan tot twaalf maanden duren voordat het piercingkanaal genezen is. De groei van de borsten en de daaropvolgende borstvoeding zijn niet bevorderlijk voor de genezing van de wond.
Borstvoeding met een tepelpiercing
Het is raadzaam de piercing te verwijderen voordat u borstvoeding geeft, omdat de baby anders niet goed kan zuigen. Ook bestaat de kans dat de baby zich bezeert, iets inslikt of inademt als een deel van de piercing losraakt wanneer uw baby zijn of haar tong beweegt. In principe is borstvoeding meestal wel mogelijk nadat de piercing is verwijderd. Het kan alleen problematisch worden als littekenvorming in het weefsel van de tepel de melkgevende reflex belemmert. Dit is echter zelden het geval. Andere redenen voor onvoldoende melkproductie kunnen zijn dat er wat melk uit de piercing druppelt of dat er zenuwen beschadigd zijn toen de piercing werd gezet. Veel vrouwen geven echter zonder problemen borstvoeding, zelfs met gepiercete tepels. Het enige dat hier – zoals altijd – van belang is, is de juiste aanlegtechniek, zodat de tepel niet pijnlijk wordt. Dit zou snel tot een infectie in het kanaal kunnen leiden. Als u twijfelt, kunt u tijdens de zwangerschap het beste een borstvoedingsconsulente raadplegen. Zij zal je helpen met individuele tips en kan je ook advies en steun geven tijdens de borstvoedingsperiode.
